मेरै ब्यक्तिगत रचना(गजल)

गजल

यादले रून्छु प्रियसीकै,कुटुकुटु मन खाइरहन्छ
प्यासी मेरा नयनहरू,तिम्रै खॊजीमा धाइरहन्छ ।।

खै कहिले भेट हॊला,भाछन् चाहनाहरू अतृप्त
मुसार्दा तिम्रा चित्र,हृदयमा सितल छाइरहन्छ ।।


तिमि धेरै टाढा हुँदा ,गहभरी अश्रुधारा पनि
बिरहले भक्कानिएँ ,बिछॊडकै संका पाइरन्छ।।

धेरैसंगै साट्न खॊजेँ,मेरा मनका तितॊसत्य
मायालु साथी छैनन्,तिम्रै याद आइरहन्छ ।।

रिसाइ सधैँभरी तिम्ले,श्यामबर्ण मुहार पार्दा
यॊ ज्यानले तिमिसंगै ,अमरप्रीती लाइरहन्छ ।।

गजल
नेपाली डीग्री बिदेशमा, खै कहाँ काम रहेछ ?
सबैका चिनारी एकै,मजदुर नै नाम रहेछ ।।

ऋण खेपी आइयॊ,रॊगीपागल र अपांग हेर्न
सुत्नैपर्ने कुर्शीमा ,खाना ब्रेड र जाम रहेछ ।।

फिँजीय हल्ला सधैँ,नयाँ भिसा खुले यहाँ
नखुल्दै भिड तेहाँ, आबेदकहरूकै लामरहेछ ।।

दुधेबालक छाडीकन, दुइदम्पति अलगठाँउमा
घरपरीवार छाड्यौँ तेहाँ,अपरीहार्य दामरहेछ ।।

आँशु पीउँदै बाच्नुपर्दा,अनुहारमा श्यामपॊतॊ
मध्यान्नमा खटेउँ,दॊषी प्रबाशकै घामरहेछ।।

गजल
उदाश ति जीबन प्रेमकै फल फलाइदिँउ की
शान्त छन् मन मायाकै हुरी चलाइदिँउ की ।।

कठीन हुन्छ यहाँ , एक्लै जीबन बिताउन
गुम्सीयका आत्मामा प्रेमज्वाला बलाइदिँउ की ।।


जातभातकै घुम्टॊ ओढी समाजकै बन्धनमा
निराशाकै मध्यरातमा आशादिप जलाइदिँउ की ।।


रूडीबादी समाज यहाँ सुधार्नलाइ प्रेमबिबाह
जरॊ किल्लै छुवाछुतकॊ नौनारी गलाइदिउँ की ।।

हिम्मत त्याग गर्नुपर्छ अजम्मबरी माया गाँस्न
श्यामश्वेतमा भेदहैन मन्दमुस्कान पलाइदिँउ की ।।